Terapia żywieniowa (przy osteoartretyzmie)

Z punktu widzenia medycyny naturalnej artretyzm jest jedną z cho­rób wywoływanych reakcją układu immunologicznego. Reakcja ta jest wynikiem alergii na pewne składniki pożywienia lub na stres.

W stanie stresu organizm przygotowuje się do gwałtownego fizyczne­go wysiłku, zwanego reakcją „ucieczki albo walki”. Bez odpowiedniego dopływu krwi do żołądka i jelit, narządy te nie są w stanie prawidłowo trawić pożywienia. Jelita nie rozdrabniają jedzenia na maleńkie cząste­czki, lecz przekazują do układu krwionośnego duże jego fragmenty. Tam atakuje je układ immunologiczny, który nie rozpoznaje w nich składni­ków odżywczych.

Jeżeli cząsteczki pożywienia są alergenami lub substancjami, na które organizm jest uczulony, układ immunologiczny zaatakuje je rów­nież. W konsekwencji dochodzi do gromadzenia się kwasu moczowego i jego nierozpuszczalnych soli w tkance łącznej.

Najlepszym więc sposobem zapobiegania tego rodzaju schorzeniom jest wyeliminowanie alergenów z pożywienia i racjonalne odżywianie. Zalecana jest dieta zawierająca produkty bogate w witaminy.

Ponieważ osteoartetyzm najczęściej występuje po menopauzie, nie­którzy terapeuci sądzą, że może być spowodowany, przynajmniej czę­ściowo, spadkiem poziomu estrogenu. Dlatego przyjmowanie składni­ków odżywczych stymulujących wytwarzanie tego hormonu jest bardzo ważne (np. preparatów z pyłkiem pszczelim).

Należy również zapobiegać niedoborowi wapnia, magnezu i fosfo­ru. Wiele osób cierpiących na artretyzm, dowiadując się o zwapnieniu stawów, dochodzi często do wniosku, że być może spożywa za dużo wapnia. Przyczyna zwapnienia jest jednak dokładnie odwrotna – odkładanie się wapnia spowodowane jest niezdolnością organizmu do jego absorpcji.

Wytwarzane w stawach w naturalny sposób substancje zwane proteoglikanami hamują proces zwapnienia. W Europie do leczenia osteoar­tretyzmu stosuje się z powodzeniem preparaty zawierające tę substancję.

about author

admin

related articles