Jeszcze do niedawna uważano, że udar mózgu jest równoznaczny z wyrokiem śmierci lub trwałego kalectwa. Tymczasem udarowi można nie tylko skutecznie zapobiegać, ale także z powodzeniem go leczyć i łagodzić jego skutki. Po postawieniu diagnozy (udar mózgu wykrywa się poprzez tomografię komputerową) pacjent otrzymuje odpowiednie leki, a gdy odzyska świadomość i nieco dojdzie do siebie, oprócz leczenia farmakologicznego, wdraża się odpowiednią rehabilitację i psychoterapię. Leczenie farmakologiczne polega głównie na podawaniu leków przeciwpłytkowych, które mają rozrzedzić krew i zapobiec nawrotom udaru. Sposób leczenia zależy w największym stopniu od rodzaju udaru, miejsca w którym wystąpił i funkcji organizmu, które zostały zaburzone. Większość pacjentów po udarze cierpi na paraliż części ciała. Konieczna jest zatem odpowiednia rehabilitacja, zabiegi przywracające sprawność i coraz bardziej zaawansowane i intensywne ćwiczenia fizyczne. Pacjenci z zaburzeniami mowy współpracują z logopedami. Niezwykle ważna jest w rehabilitacji regularność ćwiczeń, gdyż tylko ona przynosi pożądane rezultaty. Często powrót do pełnej sprawności zajmuje wiele miesięcy, a nawet lat, co wymaga od chorego wiele siły, determinacji i samozaparcia. Niejednokrotnie konieczna jest pomoc psychologa lub psychiatry.