Anoreksja to choroba niezwykle trudna do zrozumienia i zaakceptowania przez osobę, której ten problem nigdy bezpośrednio nie dotknął. Wiele osób, również lekarzy, uważa to schorzenie za swoistą fanaberię nastolatek – ale jak fanaberia może być śmiertelna. Statystyki mówią, że około 10% chorych dziewczyn umiera z powodu zagłodzenia, lub samobójstwa. Leczenie anoreksji jest niezwykle trudnym zadaniem, niekiedy wręcz niemożliwym. Wymaga zajęcia się wyniszczonym ciałem i umysłem. Trzeba zapewnić psychoterapię indywidualną i grupową. Niezwykle ważnym elementem jest terapia rodzinna. Jeżeli leczenie u psychologa i psychiatry nie odnosi rezultatów, często jedynym wyjściem jest skierowanie do szpitala.

W przyczynach dopatruje się bardzo rozmaitych rzeczy. Najpopularniejsze poglądy to: wpływ mody, presja społeczna nakazująca szczupłość jako miernik sukcesu, zaburzenia endokrynologiczne, formę uzależnienia, niekiedy uważa się ją za wyraz psychozy. Te dywagacje trwają od lat, jednak można przypuszczać że to jest schorzenie stosunkowo nowe w dziejach ludzkości

Kiedy podejrzewać anoreksję? Jest kilka kryteriów, ale pacjentki często oszukują najbliższych. Dlatego najprostszym czynnikiem jest waga ciała w anoreksji . Tego nie można łatwo zmienić, ani omamić otoczenie. Bardzo popularnym miernikiem jest BMI (Body Mass Index).

Jeżeli w Twoim otoczeniu jest osoba chora na anoreksję, pamiętaj że to osoba która potencjalnie jest dla swojego życia niebezpieczna. Czasami warto wejść z tą osobą w konflikt, jeżeli mamy jej uratować życie.