Udar mózgu to stan bardzo niebezpieczny dla zdrowia i życia. Jeśli istnieje najmniejsze podejrzenie, że wystąpiło właśnie to schorzenie, należy jak najszybciej wezwać pogotowie lub przetransportować chorego do najbliższego dużego ośrodka medycznego z oddziałem ratunkowym. Konieczne jest również, aby w takim ośrodku znajdowały się urządzenia niezbędne do przeprowadzenia właściwej diagnostyki, czyli tomograf komputerowy i rezonans magnetyczny. W przeciwnym wypadku pacjent nie zostanie nawet właściwie zdiagnozowany. Jeśli samodzielny transport chorego jest niemożliwy, należy niezwłocznie wezwać pogotowie, a w czasie oczekiwania na ratowników i lekarza ułożyć chorego w pozycji bezpiecznej (bocznej), zabezpieczyć, aby nie zachłysnął się wymiocinami oraz monitorować tętno i oddechu. Przy podejrzeniu udaru w żadnym wypadku nie wolno zwlekać z wezwaniem pomocy, gdyż ważna może być każda minuta. Szybka diagnoza i wdrożenie odpowiedniego leczenia są dla chorego ogromną szansą na całkowite i szybsze dojście do sprawności sprzed udaru. Jeśli będziemy zwlekać z wezwaniem pogotowia lub zareagujemy nieumiejętnie (na przykład tracąc czas na wezwanie osoby niewykwalifikowanej zamiast od razu zadzwonić na pogotowie) zmniejszamy szanse chorego na powrót do zdrowia, ryzykujemy ludzkim zdrowiem, a nawet życiem. Nie jest również prawdą, że początkowe objawy można zlekceważyć. Od razu, gdy spostrzeżemy ryzyko, trzeba zgłosić się do lekarza.